Popularne mity obejmują przekonanie, że krucjaty były tylko wojnami religijnymi, podczas gdy w rzeczywistości obejmowały interesy ekonomiczne i polityczne. Inny mit to obraz czystego rycerstwa—w rzeczywistości dochodziło do masakr jak ta w Jerozolimie. Dziś te przekłamania są weryfikowane przez badania archeologiczne i dokumenty źródłowe.

Mity dotyczące dziwadeł olbrzymich wywodzą się z europejskiego folkloru, szczególnie słowiańskiego, gdzie potwory te były karą za grzechy. Przykłady: legendy o zmorach w polskich wsiach, czy opowieści o gigantach strzegących skarbów. Interpretacja symboliczna: reprezentacja sił natury i społecznych niepokojów. Współczesne adaptacje: te mity są używane w dyskusjach ekologicznych i psychologicznych. Historia: przekazy ustne w regionach wiejskich.